فرگرنس اویل ها

این مواد اسانس هایی هستند که به طور پیچیده تولید می‌شوند تا بوی مطبوع و آرام‌بخشی داشته باشند. اسانس های فرگرنس به گونه‌ای فرموله شده‌اند که می‌توانند برای تولید انبوهی از محصولات مانند عطر، شمع، صابون، اسپری‌های خوشبو کننده هوا، فرمول‌های مراقبت از پوست و مو، محصولات تمیزکننده و پخش‌کننده‌های عطر در خانه مناسب‌تر باشند. این اسانس ها رایحه ای فریبنده و جذاب دارند و جزء اصلی رایحه را ارائه می دهند که به لوکس بودن رایحه کمک می کند. فرگرنس اویل ها دارای مزایای زیادی هستند که آنها را در سراسر جهان بسیار محبوب می کند. اسانس های فرگرنس از طبیعت الهام گرفته شده و از طریق فرآیندی که با دقت و پشتکار ساخته شده است به دست می آیند. آنها از نظر فیزیکی تغییری نکرده اند و از طریق تحقیقات و علم پیشرفته بیان شده اند. طراحان عطر، هر اسانس را به شکل فرمول خاصی طراحی و تولید می کنند. اسانس های فرگرنس با کیفیت، غیر سمی و غیر تحریک پذیر هستند که آنها را به گزینه ای مطمئن برای استفاده تبدیل می کند. ماندگاری اسانس های فرگرنس در صورتی که به درستی و دور از تماس با نور مستقیم خورشید نگهداری شوند می تواند افزایش یابد. از آنجایی که فرگرنس ها فرار نیستند، ماندگاری آنها بسیار بیشتر از اسانس های طبیعی است. 

استفاده از اسانس های فرگرنس به هزاران سال قبل برمی گردد. تمدن های باستانی مانند مصریان، یونانی ها و رومی ها از روغن های معطر در مراسم مذهبی، لوازم آرایشی و عطر استفاده می کردند. این اسانس ها بسیار ارزشمند بودند و نمادی از تجمل در نظر گرفته می شدند. در طول قرن ها، هنر عطرسازی تکامل یافت و منجر به ایجاد مجموعه ای از عطرهای نفیس شد.

دو نوع اسانس فرگرنس وجود دارد: طبیعی و مصنوعی که اسانس های فرگرنس طبیعی با جداسازی اجزای معطر طبیعی از یک رایحه پیچیده ایجاد می شوند. آنها در دماهای بالا رایحه بهتری را حفظ می کنند و در ساخت عطر و بسیاری از لوازم آرایشی و بهداشتی خوشایند تر هستند. 

کاربرد اسانس های فرگرنس

1. عطرسازی: اسانس های فرگرنس می توانند طراوت و ماندگاری بالایی داشته باشند و در عطرها و دئودورانت ها استفاده شوند. از آنجایی که این اسانس ها قابلیت پخش بوی بالایی دارند و حساسیت زا نیستند می توان برای خوشبو کردن لباس نیز از آنها استفاده کرد.
2. محصولات پاک کننده و آرایشی: محصولات پاک کننده می توانند با حضور اسانس های فرگرنس جذابیت تازه ای به ارمغان بیاورند زیرا می توانند عطر را  به خوبی پخش کنند و یک محیط جذاب ایجاد کنند. همچنین بوی ماندگار آن می تواند مدت بیشتری روی سطوح باقی بماند و حاوی مواد شیمیایی خشک کننده نباشد. خاصیت آبرسانی آن نیز سبب افزایش تقاضا از سوی مصرف کنندگان محصولات آرایشی می شود.
3. شمع سازی: شمع سازها از اسانس های فرگرنس بسیار استفاده می کنند زیرا این رایحه ها مدت زمان بیشتری ماندگاری دارد. اسانس های فرگرنس یک گزینه مقرون به صرفه هستند و این باعث می شود که آنها از نظر تجاری بسیار متقاضی داشته باشند.
4. ...

مواد معطر

اسانس های فرگرنس را می توان از طیف گسترده ای از مواد معطر تهیه کرد. برخی از منابع رایج ترکیبات معطر عبارتند از:

• گل‌ها: گل‌هایی مانند گل رز، یاسمن و زنبق به‌خاطر رایحه‌های جذاب خود شناخته می‌شوند. این گل ها اغلب به عنوان پایه ای برای روغن های معطر گلی عمل می کنند.
• میوه ها: مرکبات، مانند پرتقال و لیمو انتخاب های محبوبی برای ایجاد عطرهای میوه ای هستند. رایحه های مطبوع و پر جنب و جوش آنها به طور گسترده ای مورد استقبال قرار می گیرد.
• گیاهان و ادویه جات: اسانس ها می توانند رایحه های گرم و دلپذیر گیاهان و ادویه هایی مانند دارچین، اسطوخودوس و ریحان را در خود جای دهند.
• چوب ها و رزین ها: اسانس ها با نت های چوبی و صمغی اغلب از موادی مانند چوب صندل، چوب سدر و کندر به دست می آیند.
• نت‌های آبی و دریایی: برخی از اسانس ها برای تداعی طراوت اقیانوس طراحی شده‌اند، با نت‌هایی که یادآور نسیم دریا و زندگی آبزیان است.
• رایحه های خوش مزه: این اسانس ها رایحه های خوشمزه محصولات پخته شده، شکلات، وانیل و سایر خوراکی های لذیذ را پخش می کنند.
• مشک و نت های حیوانی: اسانس هایی با عطر مشک از رایحه های خاکی و حیوانی که در طبیعت یافت می شوند تقلید می کنند.

انواع اسانس ها

همانطور که گفته شد اسانس ها به دو نوع اصلی طبیعی و مصنوعی (سنتزی) تقسیم می شوند. ضروری است که بین اسانس های طبیعی و اسانس های فرگرنس تمایز قائل شویم، زیرا آنها اهداف مشخصی را دنبال می کنند و به طور متفاوتی تولید می شوند.

اسانس های طبیعی: این روغن ها از منابع گیاهی و حیوانی مانند گل ها، میوه ها، رزین ها و ترشحات حیوانی به دست می آیند. اسانس های طبیعی اغلب خالص‌تر و معتبرتر در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، آنها می توانند گران تر باشند و به دلیل عواملی مانند آب و هوا و شرایط برداشت، در معرض تغییر رایحه هستند. اسانس های طبیعی از مواد گیاهی از طریق روش هایی مانند تقطیر با بخار آب یا پرس سرد به دست می آیند. آنها حاوی ترکیباتی فرار هستند که رایحه مشخصی از گیاه را تعیین می کنند. اسانس ها معمولاً در رایحه‌درمانی استفاده می‌شوند، زیرا اعتقاد بر این است که در کنار خواص معطر، فواید درمانی نیز دارند.

اسانس های فرگرنس: اسانس های فرگرنس ترکیبی از ترکیبات معطر طبیعی و مصنوعی هستند که برای ایجاد رایحه های خاص فرموله شده اند. برخلاف اسانس‌های طبیعی، اسانس های فرگرنس دارای ویژگی‌های درمانی مرتبط با مواد گیاهی طبیعی نیستند. در عوض، آنها عمدتاً برای عطرسازی، لوازم آرایشی و سایر محصولات معطر استفاده می شوند. اسانس های فرگرنس در آزمایشگاه از طریق فرآیند پیچیده سنتز شیمیایی ایجاد می شوند. عطرسازان و طراحان عطر با ترکیبی از مواد شیمیایی، عطر مصنوعی مورد نظر را شبیه به بوی مواد طبیعی می سازند. مزیت اسانس های فرگرنس مصنوعی، قوام و توانایی آن ها در بازتولید دقیق بوها و ماندگاری بیشتر است.

اسانس های فرگرنس به دو دسته اصلی تقسیم می شوند

• تک نُت
• ترکیبی

اسانس های عطر تک نُت: این اسانس ‌ها رایحه یک ماده یا عطر واحد را جذب می‌کنند. به عنوان مثال، یک اسانس فرگرنس تک نت ممکن است تنها بر روی رایحه اسطوخودوس تمرکز کند و اسانس خالص این گل را به شما بدهد.

اسانس‌های ترکیبی: اسانس های فرگرنس ترکیبی از اجزای عطری متعدد برای تولید رایحه‌های پیچیده و چندوجهی ایجاد می‌شوند. عطرسازان اغلب از ترکیبی از نت‌های بالایی، میانی و پایه استفاده می‌کنند تا رایحه‌ای چند جانبه بسازند که در طول زمان تکامل یابد.

نقش اسانس های فرگرنس در هنر عطرسازی

اسانس های فرگرنس قلب و روح عطرسازی هستند. عطرسازان از این روغن ها به عنوان بلوک های ساختمانی برای ایجاد رایحه های منحصر به فرد و به یاد ماندنی استفاده می کنند. آنها با دقت اجزای مختلف رایحه را انتخاب و ترکیب می کنند تا عطرهایی بسازند که احساسات و خاطرات را برانگیزد.

در دنیای عطرسازی، عطرها اغلب بر اساس ویژگی‌های بویایی غالبشان به خانواده‌هایی دسته‌بندی می‌شوند. 

برخی از خانواده های رایج عطر عبارتند از:

گلی: عطرهای گلی دارای رایحه گل های مختلف هستند و اغلب با ظرافت و زنانگی همراه هستند.

مرکباتی: عطرهای مرکباتی تازه و خوش طعم هستند و معمولاً دارای نُت هایی از لیمو، پرتقال و گریپ فروت هستند.

چوبی: عطرهای چوبی رایحه درختان و جنگل ها مانند چوب صندل و چوب سدر را برجسته می کنند.

شرقی: عطرهای شرقی غنی و عجیب و غریب هستند و اغلب حاوی نُت هایی مانند وانیل، ادویه جات و امبر هستند.

فوژه: عطرهای فوژه با تداخل اسطوخودوس، خزه بلوط و کومارین مشخص می شوند و رایحه ای تازه و علفی ایجاد می کنند.

قبرص: دراین عطرها، مرکبات، لابدانوم و خزه بلوط را با هم ترکیب می کنند تا رایحه ای پیچیده و جاودانه ایجاد کنند.

معرفی نت های عطر سازی

مشابه نحوه تشکیل نت های موسیقی یک آهنگ، نت های عطر نیز اجزای جداگانه ای هستند که با ترکیب، عطری یکپارچه و دلپذیر را تشکیل می دهند.

نت‌های عطری، لایه‌های رایحه‌ای جداگانه از مواد تشکیل دهنده یک عطر هستند و همه آنها در کنار هم به تشکیل یک رایحه منحصر به فرد کمک می کنند. نت‌های عطر معمولاً به سه نوع اصلی دسته‌بندی می‌شوند: نت‌های ابتدایی، نت‌های میانی و نت‌های پایه. هر نت نقش خاصی در توسعه و ماندگاری عطر دارد. نت‌های بالای هرم نوسان‌پذیری بیشتری دارند (سریع‌تر تبخیر می‌شوند)، در حالی که نت‌های پایین ماندگاری بیشتری دارند.

نُت های اولیه:

نت های ابتدایی که گاهی اوقات به عنوان نت سر نیز شناخته می شوند، لایه بالایی یک عطر را تشکیل می دهند. به عبارت دیگر، نت‌های ابتدایی رایحه‌هایی هستند که پس از اسپری کردن عطر ابتدا متوجه می‌شوید. این ها در ایجاد اولین تاثیرات و شکل دادن به داستان یک عطر نقش دارند. نت‌های ابتدایی معمولاً به سرعت تبخیر می‌شوند و تنها برای پنج تا پانزده دقیقه اول باقی می‌مانند. هدف اصلی آنها این است که رایحه اولیه را پخش کنند و سپس به آرامی به قسمت بعدی عطر منتقل شوند. در نتیجه نت‌های بالایی معمولاً از مولکول‌های سبک‌تر و کوچک‌تر تشکیل شده‌اند. برخی از نت‌های اولیه رایج عبارتند از رایحه‌های مرکبات مانند لیمو، پرتقال و برگاموت و همچنین رایحه‌های سبک گلی مانند اسطوخودوس، ریحان و بادیان نیز معمولا به عنوان نت بالایی استفاده می شوند.

نُت های میانی: 

درواقع نت های میانی "قلب" عطر را تشکیل می دهند. عملکرد این نت ها به این شکل است که به حفظ برخی از نت های بالایی کمک می کنند و همچنین به منظور عمیق تر کردن این رایحه، نت های جدید تر را معرفی می کنند. از آنجایی که آنها حدود 70 درصد از کل رایحه را تشکیل می دهند، نت های میانی معمولا بیشتر از نت های ابتدایی ماندگاری دارند. نت های میانی زمانی ظاهر می شوند که نت های ابتدایی شروع به محو شدن می کنند و برای ماندگاری کامل عطر مشهود می مانند. نُت های میانی هسته عطر را تشکیل می‌دهند و اغلب طبیعتی گل‌دار یا تند دارند. نت‌های میانی مانند یاسمن، شمعدانی، نرولی و یلانگ یلانگ، همچنین دارچین، کاج، علف لیمو، فلفل سیاه و هل است.

نُت های پایه: 

در کنار نت های میانی، نت های پایه در عطر پایه و اساس عطر را تشکیل می دهند. آنها به تقویت نت های سبک تر کمک می کنند و در عین حال عمق و طنین بیشتری به عطر می بخشند. از آنجایی که پایه عطر را تشکیل می دهند، نت های پایه نت های رایحه ای بسیار غنی، سنگین و ماندگار هستند. آنها بعد از حدود 30 دقیقه شروع به کار می کنند و با نت های میانی کار می کنند تا رایحه عطر را ایجاد کنند. از آنجایی که نت‌های پایه در پوست شما فرو می‌روند، بوی آن‌ها طولانی‌ترین مدت باقی می‌ماند و می‌تواند تا شش ساعت یا بیشتر باقی بماند. نت های پایه شامل رایحه های چوبی، مشک و رزین مانند وانیل، امبر، مشک، نعناع هندی، خزه (اوکموس) و نت های چوبی مانند چوب صندل و چوب سدرمی باشند.

فرایند عطرسازی

فرایند عطرسازی یک فرآیند پیچیده است که شامل چندین مرحله است. مراحل اصلی عطرسازی عبارتند از:
شناسایی مواد اولیه: در مرحله اول، عطرسازان تلاش می‌کنند تا ترکیبات و مواد اولیه مورد نیاز برای ساخت یک عطر خاص را شناسایی کنند. آنها ممکن است بر اساس ایده‌های خلاقانه خود یا درخواست مشتریان، موادی را انتخاب کنند که برای تولید عطر مورد نظر استفاده می‌شوند.
تهیه مواد اولیه: پس از شناسایی مواد اولیه مورد نیاز، عطرسازان باید این مواد را تهیه کنند. مواد اولیه عطرسازی شامل اسانس های طبیعی و گیاهی، اسانس های شیمیایی و فرگرنس و دیگر مواد است که در ترکیب عطر استفاده می‌شوند.
ترکیب مواد: در این مرحله، مواد اولیه انتخاب شده با توجه به فرمولاسیون مورد نظر ترکیب می‌شوند. این فرمولاسیون شامل ترکیبات و میزان هر ماده مورد استفاده در عطر است.
اکسیرسازی: پس از ترکیب مواد اولیه، معمولاً مخلوطی به عنوان اکسیر تهیه می‌شود. اکسیر یک ترکیب مرکب است که مواد مورد استفاده در عطر را به هم متصل می‌کند و به ترکیب کردن و تثبیت رایحه‌ها کمک می‌کند.
تقویت رایحه: در این مرحله، عطرسازان ممکن است از روش‌های مختلفی مانند خالص سازی، تقطیر یا فرآوری برای تقویت رایحه استفاده کنند.
آنالیز و تنظیم: پس از تهیه عطر نهایی، عطرسازان آن را آزمایش می‌کنند. آنها ممکن است ترکیبات را تنظیم کنند و با تغییر میزان هر ماده، رایحه را بهبود ببخشند تا به نتایج مطلوب برسند.
تولید نهایی: پس از رسیدن به فرمولاسیون و رایحه‌ای که مورد نظر است، عطرسازان می‌توانند عطر را به صورت انبوه تولید کنند و در بسته‌بندی‌های مناسب به بازار عرضه کنند.

جهت تهیه مواد اولیه عطرسازی کلیک کنید.

چگونه نُت های عطر را شناسایی کنیم؟

شما می توانید نت های عطر را بر اساس زمان سپری شده پس از استفاده از عطر شناسایی کنید. نت‌های ابتدایی نت‌هایی هستند که بلافاصله پس از تماس عطر با پوست‌تان، آن‌ها را استشمام می‌کنید. هنگامی که این انفجار اولیه محو شد، نت های قلبی به شکل جوهر عطر وارد می شوند. نت های پایه همان رایحه ای هستند که ماندگاری بیشتری دارد و بیشتر به یاد دارید. هر نت کیفیت خاصی را به عطر اضافه می کند. برخی از رایج‌ترین دسته‌های نت‌های عطری شامل تازه، گل‌ها، ادویه‌ها، میوه‌ها، چوب‌ها و مشک هستند که هر کدام معمولاً در دسته‌های نت خاصی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، رایحه‌های گلی و تازه تقریباً همیشه نت‌های بالایی هستند، در حالی که رایحه‌های چوبی و مشک معمولاً به سمت پایین هرم نت ظاهر می‌شوند. در اینجا ما انواع مختلف نت های عطر را همراه با توضیح نحوه استفاده از آنها فهرست کرده ایم.

نت های تازه:

نت‌های تازه طبیعتی سبک و مرکباتی دارند و به‌عنوان نت‌های بالایی محبوب هستند. رایحه هایی مانند پرتقال و برگاموت به عطر طراوت و شیرینی می بخشند در حالی که لیمو و برگاموت تندی تلخ تری دارند.

نت های گل:

نت های گلی حس طبیعی را به عطر می بخشد. آنها اغلب به عنوان نت های بالایی یا قلبی استفاده می شوند و می توانند با نت های دیگر ترکیب شوند تا رایحه ای دراماتیک تر داشته باشند. یاسمن یکی دیگر از نت های گلی محبوب با رایحه میوه ای و گلی سفیدش است، در حالی که یلانگ یلانگ حس گرمسیری بیشتری به آن می بخشد.

نت های میوه ای:

نت های میوه ای بیشتر به عنوان نت میانی استفاده می شوند، زیرا به راحتی با نت های دیگر ترکیب می شوند و می توانند عمق بیشتری به عطر بیافزایند. به عنوان مثال، شاه توت رایحه‌ای غنی و مشک‌دار می‌افزاید، در حالی که نت‌هایی مانند سیب و توت‌فرنگی حالتی شیرین و آبدار ایجاد می‌کنند.

نت های ادویه ای:

نت‌های ادویه‌ای برای افزودن گرما و قدرت به عطر استفاده می‌شوند و به‌خوبی با نت‌های گلی در دل عطر ترکیب می‌شوند. رایحه هایی مانند دارچین و جوز هندی به ادویه و شیرینی اضافه می کنند، در حالی که رایحه هایی مانند رزماری و ریحان دارای خواص گیاهی هستند.

نت های چوبی:

چوب صندل و نعناع هندی (پچولی) دو نت چوبی هستند که اغلب در پایه عطر برای تقویت ماندگاری عطر استفاده می شوند. در حالی که بیشتر نت‌های چوبی کیفیت خاکی دارند، برخی مانند چوب سدر و عود رایحه‌ای شیرین ارائه می‌کنند.

نت های مشک:

نت های مشکی بیشتر در نت های پایه عطرها یافت می شوند. غنای آنها به پرکردن فونداسیون و افزایش ماندگاری عطر کمک می کند. انواع مختلف مشک، از مشک سیاه تا مشک مصری، به این معنی است که این رایحه ها می توانند ویژگی منحصر به فردی را به هر عطری اضافه کنند.