نام علمی: Melaleuca alternifolia

نام خانواده: Myrtaceae

 بومی مناطق:استرالیا ، فرانسه، آفریقای جنوبی 

قسمت های قابل استفاده گیاه: برگ ها 

روش استخراج: تقطیر

توصیف رایحه اسانس: تند، تمیز و گس

نحوه و محل رشد درخت چای

درخت چای درخت کوچکی است که تا ارتفاع حدود ۲۰ فوت رشد می‌کند. این درخت مانند درختان توس و صنوبر، پوستش به صورت نوارهای پیوسته کنده می‌شود. برگ‌ها به طور متناوب در دو طرف شاخه‌ها چیده شده‌اند، که این عادت رشد، نام علمی چای را به آن می‌دهد: آلترنیفولیا یک اصطلاح گیاه‌شناسی به معنای "داشتن برگ‌هایی است که به طور متناوب در هر طرف ساقه قرار دارند". درختان چای به طور خلاصه در بهار یا اوایل تابستان گل می‌دهند و توده‌هایی از سنبله‌ها را به رنگ سفید یا کرم تشکیل می‌دهند که باعث می‌شود درختان از شکوفه، کرکی به نظر برسند. درختان چای بومی استرالیا هستند و به ویژه در نیو ساوت ولز و کوئینزلند یافت می‌شوند. درختان چای دوست دارند در امتداد نهرها و در مکان‌های باتلاقی رشد کنند.

تاریخچه درخت چای

نام "درخت چای" به چندین گیاه از خانواده ملالوکا داده شده است، اما صنعت درخت چای استرالیا حول گونه‌ای به نام ملالوکا آلترنیفولیا متمرکز است. صنعت اسانس درخت چای در دهه 1920 آغاز شد، زمانی که ویژگی‌های درمانی اسانس درخت چای توسط تازه واردان به منطقه شناخته شد و مزارع تجاری بزرگ در دهه‌های 1970 و 1980 در استرالیا آغاز شد. از دهه 80، چندین درخت چای برای تهیه اسانس آنها در چند بخش از مناطق مختلف جهان کشت شده است؛ مانند تونس، مصر، مالزی، ویتنام و ایالات متحده.

کاشت درخت چای در خانه

درختان چای به راحتی در فضای باز پرورش داده می‌شوند و با کمی مراقبت و توجه می‌توان آنها را در داخل خانه پرورش داد. ممکن است در هنگام نگهداری در داخل خانه گل ندهند، زیرا به گرده افشانی حشرات وابسته هستند. اگر در منطقه مناسبی زندگی می‌کنید، می‌توانید در هوای گرم درخت چای گلدانی خود را به فضای باز منتقل کنید تا زنبورها را جذب کرده و گیاه را به تولید گل تشویق کند. به یاد داشته باشید که برگ‌ها و شاخه‌های درخت چای اسانس قدرتمندی تولید می‌کنند و باید از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه داشته شوند.

کاربردهای سنتی درخت چای

قرن‌هاست که بومیان استرالیا از قدرت شفابخشی «درختان چای» بهره برده‌اند. بوندجالونگ برگ‌های له شده درخت چای را برای مقابله با سرفه و سرماخوردگی استنشاق می‌کرد و ضماد برگ‌ها را برای تسکین روی زخم‌ها می‌گذاشت. برگ‌ها همچنین برای ساخت داروهایی برای گلودرد و بیماری‌های پوستی دم می‌شدند که گواهی بر کاربرد چندمنظوره و قوی این درختچه‌ی شگفت‌انگیز است.

ترکیبات اصلی اسانس درخت چای

ترپینن-۴-اول

گاما-ترپینن

آلفا-ترپینن

۱،۸-سینئول (اکالیپتول)

پارا-سیمن

لیمونن

آرومادندرن

دلتا-کادینن

آلفا-پینن

ویژگی‌ها و مزایای اسانس درخت چای

• کاهش لکه‌های صورت
• حفظ سلامت مو و پوست سر 
• افزایش سلامت ناخن ها
•  از بین بردن بوهای نامطبوع
• استفاده به عنوان یک دئودورانت با منشاء طبیعی 

کاربردها

• به منظور از بین بردن لکه ها و تمیز کردن سطوح، اسانس درخت چای را با آب در یک بطری اسپری شیشه‌ای کوچک مخلوط کنید و برای خوشبو کردن ملحفه‌ها و حوله‌ها استفاده کنید.
• برای مقابله با بوهای نامطبوع در خانه، آن را به کمک دستگاه دیفیوزر در هوا پخش کنید.
• آن را با رایحه مرکبات مانند لیمو یا علف لیمو ترکیب کنید تا یک خوشبوکننده طبیعی ایجاد شود.
•  به صابون‌ها و مرطوب‌کننده‌های خانگی اضافه کنید تا از خواص پاک‌کنندگی آن بهره‌مند شوید.
• به عنوان بخشی از روتین شبانه خود روی پوست بمالید تا به حفظ ظاهر سالم پوست کمک کند. البته توجه داشته باشید که در این مورد باید حتما آن را با روغن حامل ترکیب کنید.
• با پخش این بو در منزل، استرس‌های روزانه‌تان را در خانه از بین ببرید تا یک تجربه  به‌یادماندنی و آرامش بخش در خانه داشته باشید.
• با رایحه شفاف‌کننده و طراوت‌بخش آن در طول مطالعه یا جلسات کاری آخر شب، از هر مانع ذهنی عبور و تمرکز خود را حفظ کنید.
• با ترکیب اسانس درخت چای با یکی از اسانس های مرکبات مورد علاقه‌تان، یک خوشبوکننده طبیعی برای آشپزخانه بسازید.

اسانس درخت چای در آیورودا

در آیورودا، اسانس درخت چای دارای خواص خنک‌کننده و مرطوب‌کننده است. این اسانس برای پوست، سیستم تنفسی و سیستم عصبی بسیار مفید تلقی می‌شود. در آیورودا، اسانس درخت چای دارای خواص زیر است:

• بدلیل خواص پاک‌کنندگی خود برای پوست و مو مفید است.
• به سیستم تنفسی کمک می‌کند.
• هنگامی که تحت تأثیر استرس، ترس یا خستگی قرار می‌گیرید، ذهن را آرام، تسکین و تقویت می‌کند.

تاریخچه استفاده از اسانس درخت چای

در سال ۱۹۲۲، دکتر آرتور پنفولد، شیمیدان ساکن سیدنی، گزارش داد که روغن درخت چای ۱۳ برابر قوی‌تر از اسید کربولیک است. این امر آن را به یک ضدعفونی‌کننده‌ی قوی برای از بین بردن باکتری‌ها و قارچ‌ها تبدیل کرده است که برای پوست سوزاننده نیست. این اسانس در سال ۱۹۳۰ در مقیاس صنعتی در اطراف ساحل شمالی نیو ساوت ولز تولید شد. اسانس درخت چای معمولاً برای درمان آکنه، شوره سر، پای ورزشکاران، شپش و گزش حشرات استفاده می‌شود. اسانس خالص درخت چای خواص ضدعفونی‌کننده‌ی قابل توجهی دارد. سربازان استرالیایی در طول جنگ جهانی دوم از آن برای درمان زخم‌ها و قارچ پا استفاده می‌کردند. روغن درخت چای به دلیل افزایش محبوبیت پنی‌سیلین پس از جنگ جهانی دوم محبوبیت خود را از دست داد، اما بعداً به عنوان یک درمان جایگزین برای مقابله با برخی بیماری های میکروبی معرفی شد. 

هشدارها

دور از دسترس کودکان نگهداری شود. فقط برای استعمال خارجی استفاده گردد. از تماس با چشم‌ها و غشاهای مخاطی خودداری شود. اگر باردار، شیرده، در حال مصرف دارو هستید یا بیماری خاصی دارید، قبل از استفاده با پزشک مشورت کنید.